!!! Klik op de foto's of op de links voor meer foto's !!!
SPANJE 201613 februari - 2 aprilDEEL 2: Van ROQUETAS-de-MAR tot CÁDIZ en naar huisFoto's gemaakt door Willy Horions en Andrea Brewée met Nikon D7100 en Sony HW10V |
|
Woensdag, 9 maart - Van Roquetes de Mar naar Alora Met de AP7-E15 rijden we richting Malaga, dan met de A357 tot ongeveer Pizarra en vandaar met de A343 naar Alora. Onderweg zorgen we voor een aangevulde voorraad en een volle tank.13.00 u: Aangekomen bij Dos Alamós. Het uitzicht is prachtig. Monica, onze gastvrouw verwelkomt ons, toont waar we kunnen staan en elektriciteit nemen. Een overnachting kost 10 euro. Wifi is gratis. Water nemen of lozen kan niet. Er is wel mogelijkheid om het sanitair van de B&B te gebruiken en eventueel te douchen. Normaal is het restaurant open vanaf 17.00 uur. Monica maakt een uitzondering en wil ons een lunch klaarmaken. Na een uurtje wordt op de camperdeur geklopt: "Het eten is klaar." Als dat geen service is. De rest van de dag houden we het rustig en bereiden ons voor op de "grote dag" van morgen. Dag 26: 245 km |
 Landschap onderweg naar Parque Ardales |
Donderdag, 10 maart - Van Alora via El Chorro naar Parque Ardales D-Day: Vandaag lopen we de Caminito del Rey. Spannend!De tickets die voor ons gereserveerd zijn, kunnen we afhalen in Restaurante El Kiosko. We worden veronderstelt een uur vooraf aanwezig te zijn. Om het half uur mogen vijftig bezoekers binnen, per dag maximaal zeshonderd. Onze beurt is om elf uur. In de zomer kan de Caminito gelopen worden in twee richtingen (El Chorro - Parque Ardales). In deze periode moet iedereen in Parque Ardales starten. Ardales ligt zo'n 23 kilometer van Alora. We vertrekken ruim op tijd om zeker niet te laat aan te komen. Tenslotte kennen we de weg niet en met een camper is het niet zo simpel in deze streek. De wegen zijn nogal smal, kronkelen, stijgen en dalen. Er staat weer een strakke wind. Hopelijk wakkert die niet aan want boven 5 Beaufort wordt de Caminito gesloten. Klik hier voor meer uitleg over de Caminito del Rey. |
 Caminito del Rey  Caminito del Rey  Tunnel naar toegang Caminito del Rey |
De parking in de buurt van het Restorante El Kiosko, waar we onze tickets moeten afhalen, is volzet. We vinden een parkeerplaats langs de kant van de weg, tegenover één van de toegangstunnels. Zodra we onze "entradas" in de hand hebben, stappen we door een donkere tunnel naar de toegang. Na ongeveer 20 minuten (1,5 km) komen we bij de kassa. Onze tickets worden minutieus gecontroleerd en vergeleken met onze identiteitskaart. Dan ontvangen we een helm en een haarnetje (omwille van de hygiëne). Stipt om elf uur mag onze groep binnen. Eerst krijgen we nog een briefing (in het Spaans) over de veiligheidsregels, wat mag en niet mag, en ... . Er wordt ook uitgelegd dat aan het einde van de wandeling in El Chorro een shuttle is die ons terugbrengt naar Parque Ardales (2 euro p.p.). Nu kan het avontuur beginnen. Willy en ik houden ons achteraan in de groep. Op die manier kunnen we ons eigen tempo bepalen en tussendoor stoppen om foto's te nemen. Onze fototoestellen draaien op volle toeren. We zien achter ons de volgende groep al aankomen. De zon is van de partij maar de aanwakkerende noorderwind speelt ons parten. Bij het naderen van de loopbrug komt een veiligheidsagent naar ons toe. "Continuado, continuado": zegt hij. Er is geen tijd meer om te picknicken. In het Spaans legt hij uit dat, wegens de hevige wind, slechts één persoon tegelijk over de brug mag! Als ik het goed begrepen heb, wordt de toegang tot de Caminito na de volgende groep gesloten omwille van de wind. Hebben wij even geluk gehad dat we om elf uur gepland waren en toch nog "De Koningsweg" konden lopen. In de namiddag was het "niks, nada" geworden. Het was een spectaculaire, onvergetelijke ervaring! In totaal liepen we ongeveer negen kilometer. |
16.00 u: Na een etentje in ons camperke bollen we het binnenland in, via Campillos naar Camping Pueblo Blanco in Olvera. Deze weg is minder stresserend en op die manier kan ook Willy onderweg genieten van het schilderachtig landschap. 17.00 u: Geregistreerd en geïnstalleerd genieten we na van onze unieke belevenis. Camping Pueblo Blanco is in 2011 aangelegd in typisch Andalusische Cortijo-stijl met een stijlvolle patio. Ze ligt op de top van een heuvel met een prachtig uitzicht op de stad Olvera. Dag 27: 91 km |
 Landschap onderweg naar Olvera |
Vrijdag, 11 maart - Olvero en Setenil de las Bodegas Olvero is één van de mooiste Pueblo Blanco. We bezochten de stad vroeger ooit. Vandaag staat Setenil de las Bodegas op ons programma. Setenil de las Bodegas is een wit dorpje waar de huizen onder en in de rotsen gebouwd zijn. Het ligt amper 14 kilometer van de camping. We rijden met de A384 richting Olvera en slaan dan de CA9120 in. Na ongeveer twee kilometer passeren we het mooie Sanctuario de los Remedios. Gelukkig kunnen we parkeren om een bezoekje brengen. De kapel is een juweeltje!We zetten onze weg verder. De weg is weeral smal en kronkelend. Maar het lukt Willy best ons naar Setenil te rijden. Volgens de bazin van de camping kunnen we parkeren buiten de stad bij Restaurante El Mirador. Vergeet het! Daar zouden we zelfs met een kleine auto niet terecht kunnen. Te smal! We vragen aan een local waar we kunnen parkeren. Zijn uitleg in het Spaans begrijpen we niet, wel de aanwijzingen met zijn armen. We vervolgen onze weg en vinden om de bocht inderdaad een parkeerplaatsje omdat er toevallig twee auto's weg rijden. Mazzel! Van hieruit wandelen we naar het dorp onder de rotsen. Doordat het juist markt is, kunnen we niet de ideale foto's maken. Het dorpje valt bijzonder mee. We wandelen de hele Calle del Sol door, komen op de Plaza de Andalucia en vandaar bij de Torre del Homenaje en de kerk. We keren terug met de Calle de la Sombra. Onderweg zien we inwoners, als echte acrobaten, met hun kleine auto's door de smalle straatjes manoeuvreren. Geen wonder dat veel auto's geblutst zijn. We sluiten af met een cappuccino op een terras onder de rotsen. 16.00 u: We rijden terug naar de camping. Het is nog vroeg. We kunnen gerust nog een bezoekje brengen aan Olvera. Al van ver zien we de witte stad tegen een heuvel aan liggen. De kerk en het, hoog op een strategische rots gebouwde, Arabisch Fort torenen er bovenuit. Om 16.30 uur staan we geparkeerd in Calle Bella Vista. Vanaf hier is het een kleine wandeling naar het historisch centrum. De kerk en het fort zijn momenteel gesloten. We wandelen langs de Plaza de Andalucia naar de grote rotstuin vol met klimop en bloemen. Op het hoogste deel van de rots is een Christusbeeld, met opgeheven armen, uitgehouwen. 17.30 u: Uitrusten in de camper na een zware dag in uitzonderlijk mooie Pueblos Blancos. Dag 28: 58 km |
 Sanctuario de los Remedios  Setenil de las Bodegas  Olvera |
Zaterdag, 12 maart - Van Olvera naar Sanlúcar de Barrameda We verkassen naar het zuiden, naar de Costa de Luz. In de buurt van Arcos de la Frontera, één van de vele mooie witte steden, verlaten we de A384. Aanvankelijk wilden we parkeren op de camperplaats, een mix-parking, en het oude centrum bezoeken. Zodra we de drukke stad inrijden, veranderen we van gedacht. We zagen al genoeg Pueblos Blancos. We houden het bij een stop bij de Carrefour waar we voltanken en een flinke voorraad inslaan. En dan, snorren we naar de kust met de A384, A382, N IV, de ring rond Jerez de la Frontera en de A480 en belanden in Sanlúcar de Barrameda. In Camperpark Sanlúcar AC betalen we acht euro, plus twee euro voor de stroom. WiFi is gratis.We kozen dit camperpark omwille van de positieve beoordelingen op internet. Dat valt tegen. Voor 10 euro moet je natuurlijk niet veel verwachten. De WiFi werkt niet zoals het moet. Ook over de fietsmogelijkheden was iedereen vol lof. De zee is vlakbij maar je kan er niet naartoe want de weg ligt zo goed als opgebroken. Het ligt er belabberd bij. We fietsen naar de stad. Dat valt ook tegen. Ik heb zelfs geen enkele foto geschoten en dat wil wat zeggen. We beslissen om morgen te vertrekken. Dag 29: 145 km |
 Gezien op weg van Sanlúcar de Barrameda naar El Puerto de Santa Maria |
Zondag, 13 maart - Van Sanlúcar de Barrameda naar El Puerto de Santa Maria 17°C, zon en weinig wind. Voorjaar!Om 11.00 uur zijn we geïnstalleerd in Camping Playa Las Dunas in El Puerto de Santa Maria. Het bevalt ons direct al veel beter. De camping ligt aan zee, aan een promenade met mooi aangelegd wandel- en fietspad. Met een plannetje als leiddraad fietsen we langs de zee en langs de rivier Guadalete tot het Estacion Maritima. We willen te weten komen of we morgen met de catamaran naar Cádiz kunnen (uren, prijs, ...) en of we onze fiets kunnen meenemen? Een tocht naar Cádiz kost 2,50 euro per persoon en 0,15 euro extra voor de fiets. Na de middag verkennen we alvast het oude centrum van El Puerto de Santa Maria. We beginnen bij het 18de eeuwse Castillo de San Marcos, een kasteelkerk gebouwd op de restanten van een moskee uit de 13e eeuw. Jammer genoeg 's zondags gesloten. Het lijkt nochtans interessant. Vlakbij liggen de antieke Lonja, de oude vismarkt uit de 18de eeuw, en het Palacio de Aranibar uit de 17de eeuw. In dit voormalig paleis is het toeristenbureau gevestigd. Ook gesloten. Goed dat we een stadsplan in de camping kregen. Onderweg naar de Plaza de Torres passeren we vroegere paleizen, die getuigen van vergane glorie. De monumentale arena op de Plaza de Torres dateert uit 1880. Het is één van de bekendste stierenarena's van Spanje en biedt ruimte voor meer dan 12.000 toeschouwers. Blijkbaar vinden er in augustus nog altijd stierengevechten plaats. Via de Calle Santa Lucia fietsen we tot de Plaza de España naar de Iglesia Mayor Prioral, de belangrijkste kerk van de stad. De bouw er van begon in de 13de eeuw en is pas voltooid in de 17de eeuw. Het gebouw is prachtig met een rijkelijk versierd voorportaal maar verdient een opknapbeurt. Boven op de kerk huist een kolonie ooievaars die zich nergens aan storen, nesten bouwen, rondvliegen en bovenop de beelden zitten klepperen. Een straat verder komen we bij Casa de los Leones wat ook gesloten is. We hebben er genoeg van, planten ons op een terrasje en drinken een zumo de naranja (verse appelsiensap) terwijl we de voorbijgangers observeren. Dan trappen we naar Camping Las Dunas. We blijven hier een paar dagen en zullen de rest van El Puerto nog wel ontdekken. Dag 30: 27 km |
 Castillo San Marcos  Stierenvechtarena op Plaza de Torres  Ooievaar op beeld van Iglesia Mayor Prioral |
 Puente de La Pepa of Puente de la Constitución de 1812 |
Maandag, 14 maart - Van El Puerto de Santa Maria naar Cádiz 9.00 u: Langs de zeeboulevard en de rivier de Guadalete fietsen we naar de Catamaran Terminal. De catamaran vaart ons voor 2,65 euro met onze fietsen naar Cádiz.Het uitzicht onderweg is fantastisch. In de verte zien we de Puente de La Pepa of de Puente de la Constitución de 1812, de nieuwe brug die Cádiz verbindt met het vasteland. Bij het naderen van Cádiz worden we getrakteerd op een apart beeld van de stad. |
 Luchtfoto Cádiz - gemaakt door Fuente:COVT  Gekleurde lijnen op straat geverfd om het oude centrum van Cádiz te bezoeken |
Cádiz is de oudste bewoonde stad van West-Europa. Ze is gesticht in 1100 vóór Chr. In de 18de eeuw was de stad het centrum van de Spaanse handel met de Nieuwe Wereld en groeide uit tot de rijkste stad van Spanje. Cádiz is prachtig gelegen op een klein schiereiland. De oude binnenstad ligt op het puntje van het schiereiland en is bijna volledig omgeven door water. Ondanks de meer dan 3.000 jaar oude geschiedenis is er geen culturele erfenis te vinden. Maar ... de overal aanwezige zee, de mooie stranden, de elegante stadspaleizen met vrolijk gekleurde gevels en smeedijzeren hekwerk, de sfeervolle nauwe straatjes, de vele gezellige plaza's en de mooi aangelegde parken maken een bezoek aan Cádiz bijzonder aangenaam. 10.00 u: Aangekomen in Cádiz stappen we eerst naar het vlakbij gelegen toeristenbureau waar we een stadsplan bekomen. Er zijn vier "routes" om de oude stad te bezoeken die met kleurde lijnen, geverfd op de straten, aangeduid zijn. |
 Cádiz : Plaza San Juan de Dios  Cádiz : Interieur Catedral Nueve  Cádiz : Castillo de San Sebatián |
We starten met de groene lijn die begint op de Plaza San Juan de Dios, een sfeervol plein met hoge palmbomen,
cafés en restaurants en het imposante Ayuntamiento (stadhuis) van Cádiz.
Bij het stadhuis zien we hoe een man tegel per tegel afschuurt en daarna vernist zodat ze blinken als spiegels.
Eigenaardig! Vlakbij zien we een oud, invalide vrouwtje over het plein schuifelen om wat geld te sprokkelen!?
En, bij de terrasjes maken een stel mannen muziek en zingen om wat centjes te krijgen. Wat een contrasten!!! Met de fiets aan de hand wandelen we door smalle, autovrije of autoluwe doolhofstraatjes, passeren oude herenhuizen, kerken, arco's, ... en komen op de Plaza de la Catedral met de majestueuze Catedral Nueva uit 1838. Voor een bezoek aan de Catedral, de toren en het bijhorende Museum betalen we vier euro. Het interieur in witte marmer is rijkelijk versierd met veel goud en zilver en een ebbenhouten, gesculpteerd koor. Vanuit de toren hebben we een schitterend zicht over de omgeving. In het museum, dat we na een tijdje zoeken gevonden hebben, zijn religieuze schatten, schilderijen en beeldhouwwerken tentoongesteld. We zijn toe aan een hapje en een drankje en installeren ons op een van de vele, overvolle tapasbars op het plein. Wat een bedrijvigheid rondom. Er worden volop voorbereidingen getroffen voor de nakende Semana Santa. We fietsen over de Plaza de las Flores met de Mercado Central waar de laatste marktkramers net sluiten. In de buurt ligt de Torre Tavira, het hoogste punt in het oude stadsgedeelte. Op het dak kan je genieten van de mooiste uitzichten over Cádiz. Toch hebben we er geen zin in. We hebben net de toren van de Catedral achter de rug en genoeg gebouwen gezien. We fietsen naar de zeepromenade en volgen de kust tot het Fort-Castillo de San Sebastián dat op het einde van een lange pier staat. Nadien maken we rechtsomkeer en volgen de oranje lijn buitenom de stad tot we bij de Catamaran Terminal komen. 16.30 u: Met de catamaran terug naar El Puerto de Santa Maria. 17.30 u: We pedaleren nog even naar de Mercadona om een voorraad fruit te kopen en ... onze dag zit er op. Onze teller duidt 28 km aan. Dag 31 - Overnachting: El Puerto de Santa Maria, Camping Playa Las Dunas (Acsi) |
 Cádiz : Castillo de la Catalina  Cádiz : Toegangspoort - Puerta de la Tierra |
Dinsdag, 15 maart - Cádiz 9°C - 17°C en zon. Het wordt nog een dagje met de fiets en de catamaran naar Cádiz.Vanaf de haven volgen we stapvoets de blauwe lijn door het park tot de Plaza de España. Midden op dit plein domineert het nogal pompeuze Monumento a la Cortes. Dit monument is een eerbetoon voor de afkondiging van de grondwet in 1812 (La Pepa), de allereerste Spaanse grondwet, waar Cádiz terecht trots op is. Rond het plein staan oude herenhuizen waaronder de vervallen Casa de las Cinco Torres en Casa de las Cuatro Torres. Vanaf hier volgen we de oranje lijn die ons om de oude stad leidt langs forten, bastions en robuuste vestingmuren. De zeepromenade volgend, fietsen we door het Parque Alameda de Apodaca met zijn honderjarige ficusbomen, fonteinen en Sevilliaans tegelwerk. Nadien loopt het fietspad tussen de zee en het Parque Genovés waar prachtige, in bloei staande, bougainvilleas de omgeving kleuren. Even voorbij de parken ligt het Castillo de Santa Catalina. Vanaf dit fort-kasteel hebben we een buitengewoon beeld op Playa Caleta met het Antiguo Balneario de la Palma. Dit elegant gebouw is het kuuroord dat in 1926 geopend is. Nu doet het voormalig badhuis dienst als centrum voor onderwaterarcheologie. We nestelen ons op Playa Caleta op een terras en genieten met een drankje van de rust en het uitzicht op de zee, het strand met de vissersbootjes, de voorbij flanerende wandelaars, ... Zalig! Uiteindelijk volgen we weer de oranje lijn, voorbij de stadspoort Puerta de la Tierra, tot de haven naar de Catamaran Terminal. Einde van ons bezoek aan Cádiz. Dag 32 - Overnachting: El Puerto de Santa Maria, Camping Playa Las Dunas (Acsi) |
|
Woensdag, 16 maart - Los Toruños Zondag begint de Semana Santa (bij ons de Goede Week of de week vóór Pasen). In Spanje zijn dit officiële feestdagen. Alle campings worden dan overspoeld met locals. Op camping Playa Las Dunas is het al te zien. Hele rijen staan vol plaatjes "reservada". Wij planden om vrijdag te verhuizen naar Conil de la Frontera wat geen goed idee is in deze periode. De campings en camperparken zullen waarschijnlijk volzet zijn. Dus besluiten we wijselijk om hier wat extra dagen te blijven en dit onmiddellijk te laten registreren bij de receptie.We hebben het hier naar onze zin en er valt nog genoeg te beleven. |
 Cádiz : Castillo de la Catalina |
11°C - 17°C: Na de lunch fietsen we langs de rivier de Guadalete, nemen de fiets- wandelbrug naar de overkant en volgen het fietspad langs de N-IVa naar het Commercieel Centrum. Onze Nederlandse buren wisten te vertellen dat hier een grote Camperwinkel is. Daar willen we naartoe.
De lamp in onze living liet ons in de steek en we hopen daar een vervanging te kopen. 14.30 u: De winkel heeft, naar Spaanse gewoonte, siësta tot 16.30 uur. Geen probleem. We trappen een paar kilometer verder naar het Natuurgebied Los Toruños. Er lopen meerdere paden door het park. We kiezen een lus van ongeveer negen kilometer en hopen veel vogels te spotten. De eerst vier kilometers zijn eentonig. De weg loopt door een heideveld. Met een houten loopbrug steken we het water over. Hier ziet de omgeving er al beter uit. Vogels zien we niet. Een uur later staan we terug bij de ingang. 16.30 u: De camperwinkel Caravannas Puerto is open. We hebben geluk. De lamp is in voorraad. Onze dag is goed. Onze teller wijst 25 kilometer. Dag 33 - Overnachting: El Puerto de Santa Maria, Camping Playa Las Dunas (Acsi) |
 Vuurtoren Haven Sherry |
Donderdag, 17 maart - Puerto Sherry 1°C - 20°C: Eigenaardig, hoe warmer overdag, hoe kouder 's nachts. Onze buren liggen in zwempak te zonnen. Om te fietsen moeten we ons wel degelijk kleden want de wind is nijdig koud.We volgen het fietspad langs de zee naar Puerto Sherry, een badplaats zo'n drie kilometer van El Puerto de Santa Maria gelegen in de Baai van Cádiz. We toeren wat rond bij de haven. Grote kunstwerken onttrekken de aanblik van het industrie gebied aan het oog. Rond het havencomplex zijn sportmogelijkheden (tennis, paddle, windsurfen, snorkelen, zeilen, ....). Voor het ogenblik is het hier enorm stil. De gekleurde huizen en appartementen in de buurt staan allemaal leeg. Alleen langs het strand is wat leven bij de cafeetjes. Voorbij Puerto Sherry loopt het fietspad door ruige, rotsachtige natuur en het wordt hellend. Omhoog, omlaag, te moeilijk voor mij met mijn ouderwetse fiets (niet elektrisch aangedreven). Zo wordt het deze keer een korte rit, amper 10 kilometer. Dag 34 - Overnachting: El Puerto de Santa Maria, Camping Playa Las Dunas (Acsi) |
 Plaza Isaac Peral: Stadhuis  Iglesia Mayor Prioral: Paso wordt buitengedragen |
Vrijdag, 18 maart - El Puerto de Santa Maria 10°C - 17°C, zon en jammer genoeg veel wind. We pedaleren nog eens naar het oude centrum van El Puerto de Santa Maria. Verleden zondag waren de meeste monumenten gesloten. Hopelijk hebben we nu meer geluk. Op de Plaza Alfonso X El Sabio is het toeristenbureau gevestigd in het Palacio de Aranibar. Alleen de patio is open voor het publiek. Op dit plein staat ook het Castillo de San Marcos wat toegankelijk is voor geleid bezoek na reservatie. Op het plein staat een man te showen met uilen en andere roofvogels. Het lukt me om er eentje vliegend te fotograferen. Mooie start van mijn dag!Een paar straten verder bij de Iglesia Mayor Prioral op de Plaza de España is het ontzettend druk. Er komen bussen toe met vooral oudjes en gehandicapten om in de kerk het Mariabeeld en het Christusbeeld aan te raken en te kussen. We volgen de sliert naar binnen. Paso's, in zilver en gesculpteerd hout, staan klaar voor de processie tijdens de Semana Santa. We begrijpen er niet veel van. Een pastoor geeft ons een folder en alle uitleg over de processies. Interessant! Met de fiets aan de hand stappen we door de drukte naar de Casa de los Leones, een huis met barokke toegangspoort, dat vrij te bezoeken is. Onze volgende stop is Plaza Isaac Peral met het Ayuntamiento. Op een leuk terrasje in de zon pauzeren we bij een hapje en een drankje. Op het plein worden voorbereidingen getroffen voor de processie. Kinderen oefenen in de straat om een "kleine paso" te dragen. In het park zitten een groepje oudere mannen te palaveren en van achter een gordijn staat een oud vrouwtje alles gade slaan. Wat een gezellige, ontspannen sfeer. Net buiten het centrum, bij het station, ligt het Monasterio de la Victoria. Dit oude klooster uit het begin van de 16de eeuw interesseert Willy enorm vooral omdat het authentiek is zonder verfraaiing of vernieuwing. 16.00 u: In de camping luieren we nog een paar uur uit de wind en in het zonnetje. Dag 35 - Overnachting: El Puerto de Santa Maria, Camping Playa Las Dunas (Acsi) |
|
Zaterdag, 19 maart We houden een rustdag, hangen rond bij de camper, lezen wat, maken een wandeling naar het strand en fietsen later op de dag naar de Mercadona. Het komt neer op een dagje zalig niets doen.Dag 36 - Overnachting: El Puerto de Santa Maria, Camping Playa Las Dunas (Acsi) |
 Boeteling of "nazareno" in de processie  Traditie: Kinderen ijveren voor de grootste kaarsvetbal |
Zondag, 20 maart - Processie in El Puerto de Santa Maria De hele nacht heeft het geregend, gegoten. Het wordt 17°C en blijft "hopelijk" droog. Het is Palmzondag, het begin van de Semana Santa en ook van de dagelijkse processies. Nu we toch langer in El Puerto blijven, willen we dit spektakel wel eens meemaken. In Sevilla, Malaga en Cadiz zal het wel grootser zijn. Wij houden het bij de processies in El Puerto de Santa Maria.Op de folder die we kregen staat uitgebreide informatie: de dagen, het uur dat een processie vertrekt en in welke kerk, het uur dat de stoet in de hoofdkerk aankomt (of het estación de penitantia, wat dat ook mag betekenen?) en het uur dat ze terug in het vertrekpunt aankomt. Ook de route die de processie loopt wordt vermeld. Om 16.00 uur is de start van de eerste processie met als thema La Borriquita of De Triomfantelijk Intocht in Jeruzalem. We fietsen naar het Estacion Maritima waar we onze fietsen goed beveiligd achterlaten en volgen de menigte die in een bepaalde richting stapt. Op die manier vinden we een goede plaats om de hele vertoning bij te wonen. Het is toch wel een uitzonderlijke beleving. De processie gaat heel traag vooruit. Regelmatig wordt er gestopt want de dragers, die een zware taak hebben, worden regelmatig gewisseld. Op het moment dat de paso weer omhoog gaat, applaudisseren de toeschouwers. En dan, voetje voor voetje gaat het vooruit op de maat die de muziek aangeeft. Bij het voorbijkomen van de paso proberen de mensen en kinderen de paso even aan te raken. Waarom? De anonieme boetelingen met hun puntige maskers, die doen denken aan de ku klux klan, dragen een kruis. Er zijn er die blootvoets lopen. Er was zelfs een bij die kettingen meesleurde. Sommige groepen broeders dragen een kaars mee die aangestoken wordt bij schemering. Telkens de processie even halt houdt, doen de kinderen een poging om hun "kaarsvetbal" onder de brandende kaarsen te houden zodat die dikker wordt. Zodra de hele processie voorbij is volgen de mensen die langs de straten stonden. Of je nu gelovig ben of niet, het is een unieke ervaring om dit samen met de lokale bevolking beleven. We volgden nog een paar processies en mijn fototoestel draaide nog eens op volle toeren. Dag 37 - Overnachting: El Puerto de Santa Maria, Camping Playa Las Dunas (Acsi) |
|
Maandag, 21 maart en dinsdag, 22 maart - rustdagen We doen het een paar dagen kampjes aan, gewoon vakantie vieren, wandelen, fietsen en 's avonds nog eens naar een processie.Dag 38 en 39 - Overnachting: El Puerto de Santa Maria, Camping Playa Las Dunas (Acsi) |
|
 Zicht op Antequera  Onderweg naar El Torcal Alto  |
Woensdag, 23 maart - Van El Puerto de Santa Maria naar El Torcal Ondanks het risico dat we nergens terecht kunnen om te overnachten, beslissen we om te vertrekken. El Puerto de Santa Maria is het verste punt van onze reis. Vanaf nu gaat het stilaan naar huis.Adios El Puerto de Santa Maria en adios Costa de Luz! Via Arcos de la Frontera en Olvera rijden we tot Antequera. Bij de Eroski tanken we vol en slaan een flinke voorraad in. Dit is nodig want morgen is het Witte Donderdag, daarna volgt Goede Vrijdag, dat zijn in Spanje vakantiedagen en alle winkels zijn dan gesloten. En dan ... rijden we naar El Torcal Alto. Dat worden weer zeventien kilometer die de volle aandacht van Willy als chauffeur vragen. Vooral de laatste drie kilometer zijn spannend. We komen best geen tegenliggers tegen, zeker geen camper of vrachtwagen. 15.00 u: We staan op de parking bij het Bezoekerscentrum van het Natuurpark El Torcal Alto. De parking is ongeveer volzet. Er staan een tiental campers. In het bezoekerscentrum bekomen we info. Er is een cafetaria waar we iets kunnen eten of drinken en gebruik maken van de toiletten. El Torcal ligt tussen 1100 en 1400 meter hoog. Het gebied bestaat uit kalkstenen rotsen die door water en wind in de loop van duizenden jaren geërodeerd zijn en omgevormd tot bizarre formaties. Het lijken net grote stenen die los op elkaar gestapeld te zijn. Het is koud hierboven. Er staat een nijdige wind. Iedereen is warm aangekleed net of ze naar een skigebied trekken. Wij pelsen ook warm aan want kou hebben bederft de pret. Wandelschoenen zijn ook geen overbodige luxe. Er zijn drie routes. De groene en gele zijn vrij makkelijk. De rode is moeilijker en mag alleen bewandeld met een gids. Wij kiezen de groene, die anderhalve kilometer lang is en te bewandelen of te klauteren in ongeveer drie kwartier. Doordat wij overal afwijken van de route, om foto's te maken, duurt het natuurlijk een pak langer. Na elke paar meter daagt weer een ander bizar sculptuur op. Tussen de rotsen spotten we gemzen of zijn het jonge steenbokken? Normaal zouden die toch wegspringen? Deze zijn blijkbaar mensen gewoon en trekken zich niets van ons aan. We nemen onze tijd en genieten volop. 19.00 u: De parking loopt leeg. Alleen een aantal campers blijven om hier te overnachten. 20.00 u: Pikkedonker, bar koud en de wind schudt de camper heen en weer. Niet te geloven! Rond elf uur komen twee grote campers aan om hier te overnachten. De baan hier naartoe is smal, stijgend, kronkelend én er is geen verlichting! Van tegenliggers zullen ze alleszins geen last gehad hebben. Misschien was het noodzaak doordat er beneden in Antequera wegens de Semana Santa geen mogelijkheid is om te staan. Who knows? Dag 40: 210 km |
 Overnachten in Grau de Gandia |
Donderdag, 24 maart - Van El Torcal naar Grau de Gandia Het wordt kilometers vreten vandaag. Van El Torcal rijden we via Antequera, Granada, Guadix, Lorca en Murcia naar Grau de Gandia. We plannen op Area Camper Dunas-Daimus een paar dagen te verblijven en te fietsen langs de zee. 18.00 u: Het camperpark is volzet. Hadden we kunnen voorzien. Geen nood. We overnachten dan maar in een straat niet ver van de zee waar nog een paar campers staan.Dag 41: 623 km |
 Camperpark Casa de Fusta |
Vrijdag, 25 maart - Van Grau de Gandia naar Amposta Het camperpark Casa de Fusta ligt in de Ebro Delta, bij het bezoekerscentra. Er is plaats voor 40 campers. Overnachten is gratis, de service (water nemen, water en chemisch toilet lozen) kost drie euro. Wifi is gratis (inloggen: Exterior - paswoord 977261026)Op de smalle weg er naartoe hebben we één tegenligger, een Nederlandse camper. Bij aankomst op het camperpark blijkt er nog net één plaats te zijn vrijgekomen (door die Nederlandse camper die we onderweg passeerden). Meevaller! Bij het infocenter betalen we 0,50 euro voor een plannetje. Daarmee moeten we onze weg vinden in het natuurpark. Dag 42: 280 km |
 Fietsen langs de lagune l'Encanyissada |
Zaterdag, 26 maart - Sant Carlos de la Ràpita 24°C en zon! Willy haalt ons stalen ros van stal. We vertrekken met de fietsweg om de lagune l'Encanyissada en verder met de aangeduide Carril Bici naar Sant Carlos de la RàpitaIn het natuurpark zien we wel veel vogels (flamingo's, zilverreigers, steltkluten, ... ) maar allemaal zo ver dat er geen fatsoenlijke foto van te nemen is. Het is heel aangenaam fietsen. Na ongeveer twaalf kilometer komen we in Sant Carlos. Eerst hangen we rond in de haven, dan nestelen we ons op een terras met een koele serveza en geven ons over aan onze geliefde bezigheid, de bedrijvigheid rondom observeren. Daarna volgen we het water zover we kunnen, keren om en peddelen naar Casa de Fusta. We hebben 33 kilometer gefietst. Dag 43 - Overnachting: Amposta, l'Encanyissada, Camperpark Casa de Fusta |
|
Zondag, 27 maart - Van Amposta naar Cambrils Deze nacht ging het zomeruur in met het gevolg dat we een uurtje vroeger moeten opstaan.23°C, bewolkt en veel wind wat resulteert in een gevoelstemperatuur van 16°C. Geen aangename temperatuur om gezellig rond te fietsen. Aan de kust is de weersverwachting beter. Het is Pasen. Morgen is de laatste vakantiedag van de Spanjaarden. Volzette campings of camperparken zullen nu wel "verleden tijd" zijn. We verhuizen naar Cambrils en hopen daar nog een paar aangename vakantiedagen te beleven. Het wordt de afronding van onze reis want nadien sjezen we, in etappes, naar huis. |
 Cambrils |
In Camping Platja Cambrils zijn enkele plaatsjes vrij. Mogelijk loopt de camping morgen zo goed als leeg.
De camping valt super mee. Ze ligt op wandelafstand van de zee. Langs de zee loopt een wandelpromenade en een fietspad. De zon is van de partij, de wind is geluwd. Na de lunch fietsen we richting Cambrils. Dit is echt vakantie! Goed idee om niet langer in Amposta te blijven. Dag 44: 86 km |
 Salou |
Maandag, 28 maart - Salou Zelfde weertje als gisteren. We fietsen de andere kant op naar Salou . Salou is een echte toeristische trekpleister. Het is behoorlijk druk zowel op het wandelpad als op de fietsweg. Skeelers, steps, skateboards, ... hinderen. Maakt ons niets uit. We mogen toch niet sneller rijden dan tien kilometer per uur. Bij de haven houdt het voor ons op. Tot bij de Cabo de Salou geraken we niet. Dat is ons té lastig.De boulevard Passeig de Jaume I, met zijn palmbomen en fonteinen, is aan de ene kant geflankeerd door het strand, aan de andere kant door een nogal drukke straat. Over de hele lengte wedijveren café's, bars, restaurants, winkels, ... om klanten. We zoeken een cafeetje met terras vanwaar we zicht hebben op het hele gebeuren rondom. Nadien flaneren we langs de winkels en ... vatten de terugtocht aan. Onverwacht wakkert de wind hevig aan. De zee rolt schuimend op het strand. De takken van de palmbomen zwiepen in onze richting. Dat betekent tegenwind. In tegenstelling tot deze middag, hebben we de weg ongeveer voor ons alleen. We doen het rustig aan. Tegen de tijd dat we de camping naderen, valt de wind weg, even plotseling als die opgekomen is. Later horen we van het thuisfront dat ook in België en nederland aan de westkust hevige wind, tot acht Beaufort, opstak en flink wat brokken maakte. Gelukkig was het maar van korte duur. 's Avonds is alles weer even rustig als voorheen. Dag 45 - Overnachting: Cambrils, Camping Platja Cambrils (Acsi) |
Dinsdag, 29 maart en woensdag 30 maart Genieten van onze twee laatste vakantiedagen.Dag 46 en 47 - Overnachting: Cambrils, Camping Platja Cambrils (Acsi) |
|
|
Donderdag, 31 maart - Van Cambrils naar Valras-Plage Onze terugreis vangt aan. Via Villafanca, Manrese, Vic, Olot rijden we tot Figueres. In Figueres lassen we een stop in om er goedkoop te tanken bij Esclat Oil en onze voorraad aan te vullen in de supermarkt zodat we onderweg genoeg eten hebben.Weer "en route". Langs Perpignan en Narbonne gaat het naar Valras-Plage. In Valras-Plage is de camperplaats pas open vanaf 1 april. Op het plein mogen we niet staan. We staan dan maar op een gewone parkeerplaats langs de straat. Er staat al een Belgische camper. Hopelijk krijgen we geen moeilijkheden. |
 Valras-Plage - Wavesurfer |
De straat loopt evenwijdig aan de zee. Door de plots hevig aanwakkerende wind waait het zand hoog op.
De zee brult en de golven spatten uiteen op de rotsen. Er staat een verbodsteken: "Verboden te surfen".
Ondanks komt een surfer aan met zijn waveboard onder de arm en stapt meteen het water in. Ik probeer actiefoto's te schieten. Echt super momenten zijn er niet. De man ligt meer in het water dan dat hij er op staat. Willy en ik vinden die wilde zee en de kracht van het water spannend en kunnen er uren naar kijken. Dag 48: 423 km |
|
Vrijdag, 1 april - Van Valras-Plage naar Clamecy Koud en bewolkt. Van Valras-Plage snorren we naar de A75. Ruim vóór de betaalbrug nemen we een afrit naar Millau. We willen naar de Hypermarché Géant Casino, één van onze vaste stopplaatsen om voordelig te tanken. Onze volgende halte is camperplaats Le Cheix sur Morge waar we een degelijke pauze inlassen. Daarna rijden we langs Decize naar Clamecy. Dit is geen goede reisroute, zeker niet voor de chauffeur.19.0 u: Op de camperplaats in Clamecy staan al vier grote campers. Maar er is toch nog een goed plaatsje vrij voor ons. Wij staan niet graag in nat gras om vastzitten te voorkomen. Het was een lange reisdag. In de toekomst plannen we minder kilometers per dag. Het moet toch aangenaam blijven. Dag 49: 568 km |
|
Vrijdag, 2 april - Van Clamecy naar Laakdal Onze laatst rit. Van Clamecy sjezen we via Auxerre, Troyes, Reims, Charleville-Mézières en Luik naar "home, sweet home".Willy en ik reizen graag, nadien thuiskomen is het orgelpunt! Dag 50: 566 km |
EINDE
Groetjes van Willy en Andrea
Veel leesgenot !!!
FOTOSITE REISVERHALEN Reacties welkom in ons GASTENBOEK
| P.S.: Alle gegevens die je hier vindt zoals adressen, prijzen, links naar andere sites, coördinaten, enz. zijn louter ter informatie. Ik ben niet verantwoordelijk voor gegevens die gewijzigd of fout zijn. |